Bismillahirrahmanirrahim..
Saya mulakan entri ini dengan sebuah doa.
Rabbighfirli wa liwalidayya warhamhuma kama rabbayani saghira.
Wahai Tuhanku, ampunkanlah dosaku dan dosa kedua ibubapaku dan kasihanilah mereka seperti mana mereka mengasihiku ketika kecil.
Jujur, saya tidak pernah lupa doa ini setiap kali solat. Malah saya berterima kasih kepada kedua ibubapaku kerana telah mengajar doa ini supaya diamalkan sepanjang hayat.
Hari ini, hati saya merintih sayu. Entah kenapa. Kadang-kala jika saya terlalu fokus dan sibuk di pejabat, saat memandu kereta untuk pulang ke rumah adalah waktu untuk saya muhasabah dan berfikir apa yang telah saya lakukan sepanjang hari. Dan hari ini, kerja semakin menimbun lagi. Walaupun kadangkala saya mengeluh, tetapi saya menganggap tugasan yang diberi adalah salah satu ibadah jika saya lakukan kerana Allah taala.
Berbalik dengan apa yang saya fikirkan ketika pulang dari pejabat tadi ialah keadaan kedua ibu bapa saya di rumah. Hati saya sakit. Hati saya menangis. Kerana saya jauh dari mereka dan kekurangan kudrat untuk membantu apa yang perlu terutama ada jarak jauh di antara Bandar Baru Bangi dan Bandar Johor Bahru.
Sungguh. Saya sentiasa berdoa agar emak dan ayah dikurniakan kesihatan yang baik, umur yang panjang, rezeki yang berkat, dan paling penting ialah mendapat kebahagiaan di dunia dan akhirat. Bahagia. Ya bahagia. Adakalanya saya fikir nama saya yang diberi oleh ayah masih belum boleh berfungsi dengan baik kerana saya belum membahagiakan kedua-dua mereka dengan berbakti ketika mereka memerlukan saya...
Ya Allah. Kau Maha Tahu. Ada kesakitan yang tidak terluah apabila saya tiada di samping mereka ketika mereka benar2 memerlukan anak-anak di samping mereka....
Ya Allah. Kau Maha Penyembuh. Sembuhkanlah segala kesakitan mereka di dunia akhirat dan berikanlah kesihatan kepada mereka supaya mudah untuk mereka menjalankan Ibadah hanya kepadaMu.
Ya Allah. Kau Pemberi Nikmat. Bahagiakanlah kedua orang tuaku di dunia dan akhirat, jauhkanlah mereka daripada azab api neraka dan kurniakanlah kepada mereka nikmat syurga. Berilah juga peluang kepadaku untuk mebahagiakan mereka berdua.
Ya Allah, rahmatilah kedua ibubapaku...
Ameen Ya Rabb...
Saya mulakan entri ini dengan sebuah doa.
Rabbighfirli wa liwalidayya warhamhuma kama rabbayani saghira.
Wahai Tuhanku, ampunkanlah dosaku dan dosa kedua ibubapaku dan kasihanilah mereka seperti mana mereka mengasihiku ketika kecil.
Jujur, saya tidak pernah lupa doa ini setiap kali solat. Malah saya berterima kasih kepada kedua ibubapaku kerana telah mengajar doa ini supaya diamalkan sepanjang hayat.
Hari ini, hati saya merintih sayu. Entah kenapa. Kadang-kala jika saya terlalu fokus dan sibuk di pejabat, saat memandu kereta untuk pulang ke rumah adalah waktu untuk saya muhasabah dan berfikir apa yang telah saya lakukan sepanjang hari. Dan hari ini, kerja semakin menimbun lagi. Walaupun kadangkala saya mengeluh, tetapi saya menganggap tugasan yang diberi adalah salah satu ibadah jika saya lakukan kerana Allah taala.
Berbalik dengan apa yang saya fikirkan ketika pulang dari pejabat tadi ialah keadaan kedua ibu bapa saya di rumah. Hati saya sakit. Hati saya menangis. Kerana saya jauh dari mereka dan kekurangan kudrat untuk membantu apa yang perlu terutama ada jarak jauh di antara Bandar Baru Bangi dan Bandar Johor Bahru.
Sungguh. Saya sentiasa berdoa agar emak dan ayah dikurniakan kesihatan yang baik, umur yang panjang, rezeki yang berkat, dan paling penting ialah mendapat kebahagiaan di dunia dan akhirat. Bahagia. Ya bahagia. Adakalanya saya fikir nama saya yang diberi oleh ayah masih belum boleh berfungsi dengan baik kerana saya belum membahagiakan kedua-dua mereka dengan berbakti ketika mereka memerlukan saya...
Ya Allah. Kau Maha Tahu. Ada kesakitan yang tidak terluah apabila saya tiada di samping mereka ketika mereka benar2 memerlukan anak-anak di samping mereka....
Ya Allah. Kau Maha Penyembuh. Sembuhkanlah segala kesakitan mereka di dunia akhirat dan berikanlah kesihatan kepada mereka supaya mudah untuk mereka menjalankan Ibadah hanya kepadaMu.
Ya Allah. Kau Pemberi Nikmat. Bahagiakanlah kedua orang tuaku di dunia dan akhirat, jauhkanlah mereka daripada azab api neraka dan kurniakanlah kepada mereka nikmat syurga. Berilah juga peluang kepadaku untuk mebahagiakan mereka berdua.
Ya Allah, rahmatilah kedua ibubapaku...
Ameen Ya Rabb...
Rabbuna yusahhil..
Terima kasih yang tidak terhingga buat Kak Aida sekeluarga yang sentiasa berada di samping ayahbonda setiap masa. Juga buat Kak Eni yang tidak putus2 memberi sokongan kepada mereka berdua. Tidak dilupakan juga kepada Abang Zul.
No comments:
Post a Comment